‘Natuurlijk heb ik in het leven mijn portie aan tegenslag gehad,’ verzuchtte mijn hoogbejaarde grootmoeder, terwijl ze met een elegant gebaar haar enkellange bloemetjesrok gladstreek en zich op een door vocht en vuil ingevreten houten bankje neerliet. De vlekken die het op de tere stof zou achterlaten, deerden haar ogenschijnlijk niet. Ze trok haar omslagdoek strakker om haar smalle schouders en haalde uit de zak van haar rok een verfrommeld pakje sigaretten waaruit ze een nog gaaf exemplaar te voorschijn wist te wriemelen.
‘Jij hebt niet toevallig een aansteker bij je?’
‘Nee, omi, waarom zou ik? Ik rook niet, dat weet je toch!’
Het vervolg van dit verhaal staat in mijn bundel: Verhalen om nooit te vergeten.