RSS Feed

augustus, 2013

  1. Het is zelden wat het lijkt

    augustus 17, 2013 by Arenda

    Ik schud het laatste strandzand uit de badlakens voordat ik ze in de wasmachine stop. De restanten zijn opgeruimd, vrijwel niets tastbaars herinnert meer aan die rampzalige weken aan de kust. De koffers zijn leeg. Zo niet mijn hoofd. Daarbinnen raast de storm die op het windstille strand zijn oorsprong had. Het wachten is nu op het uur U.

    De dag dat Marije en ik naar onze vakantiebestemming vertrokken, regende het gestaag. De buienradar had ons al gewaarschuwd, maar ons enthousiasme liet zich door de regen niet temperen.

    In het hotel met uitzicht op het Noordzeestrand waren alle lichten op de benedenverdieping ontstoken. De vriendelijke baliemedewerker beloofde ons stralend weer voor de rest van ons verblijf en aangezien de wens de vader van de gedachte is, geloofden we hem op zijn woord. Hij kende ongetwijfeld de grillen van de zee op zijn duimpje. Vanuit onze kamer op de vierde etage gaapte een grauwe zee onder een grijs wolkendek ons aan. Geen veelbelovende start van een vakantie die we met veel moeite op onze echtgenoten hadden bevochten.

    Tot onze vreugde brak de volgende ochtend een waterig zonnetje aarzelend door de wolken. De golfjes rolden kabbelend het strand op. Het bleek te koud voor een zonnebad, voor een strandwandeling  was het weer echter ideaal. Meerdere gasten hadden zich daartoe laten verlokken waardoor het tamelijk druk was, mede door joelende kinderen en uitgelaten honden.

    In de eetzaal werd die avond het tafeltje naast het onze ingenomen door nieuwe gasten, twee jonge mannen. Ze zagen er goed uit en oogden sympathiek. Meermalen kruisten onze blikken elkaar. Wie de eerste aanzet gaf herinner ik me niet, doch er ontspon zich een geanimeerd gesprek. De blonde reus stelde zich voor als Peter, in de wandeling Peer genoemd. Zijn iets kleinere, donker gelokte vriend, Rico genaamd, was van Italiaanse origine. We spraken af om de volgende dag gezamenlijk zonnend door te brengen. Het zou ten minste leven in de brouwerij brengen.

    Het vervolg van dit verhaal staat in mijn bundel:  Verhalen om nooit te vergeten.