RSS Feed

november, 2013

  1. Blokkade

    november 1, 2013 by Arenda

    Verkrampt liggen mijn handen op het toetsenbord.

    Ik weet ineens geen woorden meer, geen zinnen,

    geen enkel woord van troost schiet me te binnen

    dat zegt dat de blokkade weldra opgeheven wordt.

     

    Mijn hoofd voelt angstwekkend geesteloos en kil,

    laat zich door geen geluid, geen stem van buitenaf verleiden

    om slechts één vleugje inspiratie naar binnen te doen glijden.

    Het blijft daarboven dan ook oorverdovend stil.

     

    De held in mijn verhaal lijkt vastgelopen in de tijd,

    zijn flamboyante ziel in louter dynamiek bevroren,

    hij heeft de sturing over lijf en ledematen reeds verloren,

    zweeft, God mag weten hoe lang, in luchtledigheid.

     

    Zinloos dwaal ik, urenlang, door de oneindigheid,

    wens mijzelf een wonder om de versperring te doorbreken.

    Mij rest slechts weinig tijd aleer de deadline is verstreken.

    Van dichtbij lokt merelzang me uit mijn somberheid.

     

    Gepubliceerd op  gedichten.nl


  2. HondsTrouw

    november 1, 2013 by Arenda

    Het was op een snerpend koude januaridag dat ik bij thuiskomst mijn vriendin Ella aantrof te midden van een bonte verzameling vakantiebrochures. Sheba, haar Maltezer leeuwtje, lag op haar schoot en Boomer, mijn driepotige, zwarte labrador, kwam kwispelend naar me toe gehompeld. Hij was enkele maanden geleden door een auto geschept en miste sindsdien zijn linker achterpoot. Dat manco belemmerde hem niet in het minst in zijn motoriek. En in de zeldzame gevallen dat hij er niet op bedacht was en omviel, hervond hij bliksemsnel zijn evenwicht.

    Boomer was dol op Ella. Tijdens onze stoeipartijen liet hij steevast een zacht, diep uit zijn keel opstijgend gegrom in mijn richting horen. Bijten deed hij echter niet. Nooit.

    ‘Heb je al een bestemming gevonden waar we tegelijkertijd kunnen zonnen én snowboarden?’

    Ik probeerde het niet sarcastisch te laten klinken. Het was een jaarlijks terugkerend dilemma. Ella hield van zonnen en zwemmen, ik was verslingerd aan skiën en snowboarden. Twee maal was onze gezamenlijke vakantie op een fiasco uitgelopen, ergo, een derde was geen optie.

    ‘Wellicht is het een goed idee om gescheiden op vakantie te gaan.’ Bespeurde ik iets van opluchting in haar stem? ‘Niet gezellig wellicht, maar als noodoplossing acceptabel, lijkt me. Een voordeel is dat we geen oppas voor de honden nodig hebben.’ Het klonk alsof ze het terdege had overdacht.

    ‘Heb je al iemand op het oog met wie je zou willen gaan?’ Mijn stem schoot onwillekeurig een paar tonen de hoogte in bij de gedachte dat mijn lief een prooi zou zijn voor Jan en alleman die, al was het slechts met hun blikken, zich zouden verlustigen aan hetgeen ik beschouwde als mijn eigendom.

    ‘Daarover heb ik nog niet nagedacht.’

    ‘Waarom blijf je niet lekker in eigen land in plaats van je fysieke charmes te kijk te zetten ten overstaan van al die gebruinde macho’s in minuscule zwembroekjes op de Spaanse stranden.’ Het moest als een grapje klinken. Mijn wrevel nam echter met elk woord gestaag toe.

    ‘Nou zeg, wat reageer jij ineens bekrompen. Ik ben echt niet uit op een date, hoor. Ik gun jou toch ook een vakantie alleen!’

    Nu was ik niet meer te stoppen. ‘Tijdens mijn favoriete vakantie blijven de dames in de kleren en wordt er fanatiek gesport.’

    ‘En na afloop hullen diezelfde dames zich in feestelijke niemendalletjes voor de après-ski. Ik zie het verschil niet. – Oh, Alec, de enige, stoere macho van wie ik al jaren steeds weer onder de indruk raak, ben jij. Begrijp dat dan!’

    Het vervolg van dit verhaal staat in mijn bundel:  Verhalen om nooit te vergeten.