‘Een prachtig verhaal’, zei de leraar Nederlands, die tevens corrector van onze schoolkrant was. ‘Ik kan niet anders zeggen dan dat je talent hebt. Mijn complimenten. Prachtig!’ Hij knikte als om zijn woorden kracht bij te zetten. Ik was zo beduusd dat ik op dat moment geen woorden kon vinden om mijn blijdschap te uiten. Ik zuchtte heel diep en kon de lucht in mijn longen slechts mondjesmaat laten ontsnappen. Als er één leraar in het corps was die ik op zijn woord geloofde, was hij het. Eén bonk integriteit en oprechtheid en dat gaf het compliment nog meer impact.
Het vervolg op dit verhaal staat in mijn bundel: Verhalen om nooit te vergeten.