‘Ze gunnen ons het geluk niet’, zegt de oude vrouw diep teleurgesteld en plaatst met trillende handen de vuile kopjes op het dienblad. Ze zwaait even vluchtig in de richting van het raam alsof ze op voorhand niet verwacht dat haar dochter en schoonzoon ten afscheid nog een blik naar binnen zullen werpen.
‘Jawel, je moet hun alleen wat tijd gunnen,’ antwoordt haar vriend. ‘Het is niet niks, hoor, wanneer je moeder het ouderlijk huis deelt met een andere man dan je vader.’
Het vervolg op dit verhaal staat in mijn bundel: Verhalen om nooit te vergeten.